Μνήμες παλαιοτέρων και φωτογραφίες μέσα από το εγκαταλειμμένο εργοστάσιο… Τώρα βέβαια έχει αναπαλαιωθεί με σκοπό να φτιαχτεί εκεί ένα μουσείο και ένα εκθετήριο με τα προϊόντα του εργοστασίου, αλλά κανείς δεν ξέρει αν και πότε θα λειτουργήσει αυτό…
Ένα μικρό απόσπασμα από τις αφηγήσεις παλαιοτέρων. Το πιο κάτω κείμενο είναι μέρος μιας μεγάλης αφήγησης από τους: Μανώλη Παντελή (του Μυλωνά), Παναγιώτη Θεοκλήτου, Φίλιππο Μπαλή και Λευτέρη Κρητικό.
Η μαγνητοφώνηση της κουβέντας έγινε στο καφενείο που τώρα έχω εγώ, την εποχή εκείνη το είχε η κυρία Νίνα Χατζηλευτέρη, την Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου 2003.
…Άλλο, τι θέλεις να σου πω; Βιαζότανε ο κυρ Μανώλης να πει όσο περισσότερο μπορούσε.
- Για την ΚΑΙΡ θέλω να μου πεις. Δηλαδή, ποιος είχε το κτήμα, πότε ήρθαν αυτοί εδώ… πότε κτίσθηκαν τα κτήρια, και γενικά ότι θυμάσαι.
- Για την ΚΑΙΡ αυτά που θυμούμαι ε να σε λέω. Αυτά δηλαδή που έζησα εβώ.
- Αυτά που έζησες η αυτά που άκουσες από άλλους.
- Στο ’24 που γεννήθηκα, ειχεν το ο Πέτρος ο Δρακίδης, ήτο δικόν τους το κτήμα. Αυτός είχε έρτει που την Αίγυπτο… ήτο Έλληνας όμως… λοιπό αυτός είχε τρία παιδιά, μια κόρη και δυο γιους. Ο Δρακίδης ήτο χωριά που τη γυναίκα του. Στο κτήμα είχε μανταρινιές… στέκουν κόμα μερικά δέντρα.
Όταν επίενα στο σκολειό, έπαιρνε μας ο δάσκαλος ο Μιχάλης ο Κυριατσούλης να μαέψουμε μανταρίνια… ο Δρακίδης όμως ε μας έφηνε να κόψουμε που πάνω που τα δέντρα, παρά μόνο που κάτω… ε! ετρόουνταν; αφού ητο σάπια..!
- πότε κτίσθηκαν τα κτήρια;
- Αυτά εχτήστισαν μετά το ’33 γιατί στο ’32 επούλισεν τα και πείρεν τα ο Μπεκιάλης κι’ ο Καζέλης…
- Ιταλοί ήταν αυτοί;
- Ναι. Ιταλοί ήτο. Επείραντα που λες εφτοί και βαλαν αμπέλια.
- Τα κτήρια που τώρα βρίσκονται εκεί, είχανε κτισθεί από την αρχή σαν εργοστάσιο, η σαν κάτι άλλο;
- πρώτα, είχε ένα σπίτι… σα στάλα… τόχε ο ανιψιός του Πέτρου του Δρακίδη, ο Επαινώντας, και έβαζε κρασιά βά κάτω. Ε! ύστερα επουλήθησα και πείρεν τα η Compagnie Agricole et Industrielle Rhodes Κομπανία CAIR... ΚΑΙΡ που λέμε σήμερα.
Αυτή οι ίδιοι, εχτήσασει τη «σπιτάκλα» και άλλο ένα πάνω στο «Μυρτώνα».
Στο «Μυρτώνα» είχασει ζά… εκάθουνταν ο Κωσκινιάτης… του Χρίστου ο πατέρας.
- Τη «σπιτάκλα» για πια χρήση την έφτιαξαν;
- Εμένασει Ιταλικές φαμίλιες και τσοπάνιες… κι’ ο Νικόλας ο Ψιθενός αν τον θυμάσαι… ο Λαμπριανός… ήτο και φτός τσοπάνης και έμενε κιά για να γλέπει τα πρόβατα. είχαν και πρόβατα οι Ιταλοί γιατί εγοράσαν τα μαζί με τα κτήματα που τον Καζέλη.
- Στο εργοστάσιο, δουλεύανε και Φανενοι;
- Ναι, εδουλέυκασει, να και φτός κιά εδούλευκε. (Δείχνει τον Παναή τον Θεοκλήτου που είχε έρθει και κάθισε κοντά μας). Κι’ ο Νίκος ο Αρφαράς… ο πεθερός σου, κιά εδούλευκε, και πολύς κόσμος… τώρα… πάσειν ούλα φτά…
Ένα μικρό απόσπασμα από τις αφηγήσεις παλαιοτέρων. Το πιο κάτω κείμενο είναι μέρος μιας μεγάλης αφήγησης από τους: Μανώλη Παντελή (του Μυλωνά), Παναγιώτη Θεοκλήτου, Φίλιππο Μπαλή και Λευτέρη Κρητικό.
Η μαγνητοφώνηση της κουβέντας έγινε στο καφενείο που τώρα έχω εγώ, την εποχή εκείνη το είχε η κυρία Νίνα Χατζηλευτέρη, την Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου 2003.
Δείτε το βίντεο
…Άλλο, τι θέλεις να σου πω; Βιαζότανε ο κυρ Μανώλης να πει όσο περισσότερο μπορούσε.
- Για την ΚΑΙΡ θέλω να μου πεις. Δηλαδή, ποιος είχε το κτήμα, πότε ήρθαν αυτοί εδώ… πότε κτίσθηκαν τα κτήρια, και γενικά ότι θυμάσαι.
- Για την ΚΑΙΡ αυτά που θυμούμαι ε να σε λέω. Αυτά δηλαδή που έζησα εβώ.
- Αυτά που έζησες η αυτά που άκουσες από άλλους.
- Στο ’24 που γεννήθηκα, ειχεν το ο Πέτρος ο Δρακίδης, ήτο δικόν τους το κτήμα. Αυτός είχε έρτει που την Αίγυπτο… ήτο Έλληνας όμως… λοιπό αυτός είχε τρία παιδιά, μια κόρη και δυο γιους. Ο Δρακίδης ήτο χωριά που τη γυναίκα του. Στο κτήμα είχε μανταρινιές… στέκουν κόμα μερικά δέντρα.
Όταν επίενα στο σκολειό, έπαιρνε μας ο δάσκαλος ο Μιχάλης ο Κυριατσούλης να μαέψουμε μανταρίνια… ο Δρακίδης όμως ε μας έφηνε να κόψουμε που πάνω που τα δέντρα, παρά μόνο που κάτω… ε! ετρόουνταν; αφού ητο σάπια..!
- πότε κτίσθηκαν τα κτήρια;
- Αυτά εχτήστισαν μετά το ’33 γιατί στο ’32 επούλισεν τα και πείρεν τα ο Μπεκιάλης κι’ ο Καζέλης…
- Ιταλοί ήταν αυτοί;
- Ναι. Ιταλοί ήτο. Επείραντα που λες εφτοί και βαλαν αμπέλια.
- Τα κτήρια που τώρα βρίσκονται εκεί, είχανε κτισθεί από την αρχή σαν εργοστάσιο, η σαν κάτι άλλο;
- πρώτα, είχε ένα σπίτι… σα στάλα… τόχε ο ανιψιός του Πέτρου του Δρακίδη, ο Επαινώντας, και έβαζε κρασιά βά κάτω. Ε! ύστερα επουλήθησα και πείρεν τα η Compagnie Agricole et Industrielle Rhodes Κομπανία CAIR... ΚΑΙΡ που λέμε σήμερα.
Δείτε το βίντεο
400 χιλιάρικα τα πείρασει… ητο λεφτά πολλά… και πήραν το οι Ιταλοί και κάμασει ούλλα φτά πούχει τώρα.Αυτή οι ίδιοι, εχτήσασει τη «σπιτάκλα» και άλλο ένα πάνω στο «Μυρτώνα».
Στο «Μυρτώνα» είχασει ζά… εκάθουνταν ο Κωσκινιάτης… του Χρίστου ο πατέρας.
- Τη «σπιτάκλα» για πια χρήση την έφτιαξαν;
- Εμένασει Ιταλικές φαμίλιες και τσοπάνιες… κι’ ο Νικόλας ο Ψιθενός αν τον θυμάσαι… ο Λαμπριανός… ήτο και φτός τσοπάνης και έμενε κιά για να γλέπει τα πρόβατα. είχαν και πρόβατα οι Ιταλοί γιατί εγοράσαν τα μαζί με τα κτήματα που τον Καζέλη.
- Στο εργοστάσιο, δουλεύανε και Φανενοι;
- Ναι, εδουλέυκασει, να και φτός κιά εδούλευκε. (Δείχνει τον Παναή τον Θεοκλήτου που είχε έρθει και κάθισε κοντά μας). Κι’ ο Νίκος ο Αρφαράς… ο πεθερός σου, κιά εδούλευκε, και πολύς κόσμος… τώρα… πάσειν ούλα φτά…
.jpg)
.bmp)
.jpg)
Θα ήταν πολύ θετικό για το νησί να αναβίωνε ως μουσείο το παλιο εργοστάσιο.εξαιρετικά κρασιά αυτά της ΚΑΙΡ
ΑπάντησηΔιαγραφή